|
ความไร้วินัย ที่กำลังกัดกร่อน ความยั่งยืน |
โดย...Bangkok Post 2-8-10 |
|
|
ในขณะที่คนไทยทั้งประเทศกำลังรักชาติด้วยการแสดงความหวงแหน เขาพระวิหารคนไทยกลับปล่อยให้ ความไร้วินัย ซึ่งกลายเป็น ลักษณะประจำชาติ หนึ่งที่ทั้งเราเองก็ยอมรับ และชาวต่างชาติตั้งสมญาให้นั้น ทำลาย สิ่งที่มีค่าทุกสิ่ง ที่เรามี โดยที่เราเองกลับไม่รู้สึกรู้สาแม้แต่น้อย |
| อุทยานประวัติศาสตร์อยุธยา เป็นหนึ่งในตัวอย่างที่ดีของการตกเป็นเหยื่อ ความไร้วินัยของคนไทย ดังกล่าว ! |
|
อุทยานประวัติศาสตร์อยุธยา เป็นของ คนไทย แต่กลับต้องให้ World Heritage Committee (คณะกรรมการมรดกโลก) มาเตือนว่า :ประเทศไทยไม่ได้ดูแลอุทยานให้ดีตามที่เคยรับปากไว้ และ ไม่ได้ดูแลตามที่ WHC กำหนดมาตรฐานของ การจัดการพื้นที่รอบมรดกโลกสากล |
 |
| มาตรฐานหนึ่งของการจัดการพื้นที่รอบอุทยานที่เราเคยรับปากไว้เมื่อขอยื่นจดทะเบียนการเป็นมรดกโลกคือ : |
| 1-ประเทศเจ้าของมรดกโลกต้องรับผิดชอบในการจัดความเป็นระเบียบของร้านค้าให้ได้ตามมาตรฐานของ WHC เช่นร้านค้าต้องอยู่ห่างจากพื้นที่ดังกล่าวไม่น้อยกว่า 300 เมตร |
| 2-ต้องมีความสะอาด ถูกหลักอนามัยสำหรับนักท่องเที่ยว และ เป็นต้น |
| แต่สิ่งที่ปรากฏในทุกวันนี้คือ : |
| 1-การปล่อยให้มีร้านค้าอยู่ในระยะห่างเพียง 100 เมตร โดยไม่มีผู้รับผิดชอบ ที่สามารถจัดการ แต่อย่างใด และ |  |
2-พื้นที่ที่มีร้านค้านั้นสกปรก เต็มไปด้วยขยะ ไม่มีระเบียบ มีการวางสินค้าบนโบราณสถานอันเป็นการบุกรุก และทำลายโบราณสถานให้เสื่อมโทรมลงเร็วกว่าที่ควรจะเป็นตามธรรมชาติ ! |
| อุทยานประวัติศาสตร์อยุธยา ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกในปี 1991 และ ทุกๆ 6 ปี WHC จะตรวจสอบ คุณภาพของการดูแลมรดกโลก หากมีข้อบกพร่อง WHC จะเตือนด้วยเอกสาร และหากไม่มีการปรับปรุง โบราณสถานนั้น ก็จะต้องถูกถอนชื่อออกจาก การเป็นมรดกโลก |
| ถึงเวลาแล้วหรือยังที่ คนไทยทุกคนต้องเลือกว่าจะเอาความเกรงใจส่วนตน การเห็นแก่ผลประโยชน์ของคนสนิทชิดใกล้ ของผู้มีหน้าที่ดูแลมรดกโลก หรือจะเอา ความอยู่รอดของมรดกโลกเพื่อให้เป็นมรดกแก่ลูกหลานได้ชื่นชม หรือเราจะลบประวัติศาสตร์ทิ้งไป ? |
| ถึงเวลาแล้วหรือยังที่ เราจะเลือกเอาความไร้วินัย ความเกรงใจส่วนตน การเล่นการเมืองเพื่อสนองอัตตาของตนเอง หรือจะยอมเหนื่อยในการสร้างความยั่งยืนให้เกิดขึ้นในองค์กร ในสังคม |
หรือจะเก่งแต่ฮึดฮัดแข่งความเป็นเจ้าของ-แต่สิ่งที่เป็นเจ้าของอยู่แล้ว (ที่เราน่าจะแสดงความหวงแหนปกปักษ์รักษา)กลับทำลายคามือของเราเอง |
หรือจะเลือก การเล่นการเมือง ที่บั่นทอนขวัญกำลังใจคนที่ตั้งใจทำงาน หรือ ความยั่งยืนจากงานคุณภาพ ที่เป็นเป้าหมายความอยู่รอด ! ขององค์กรในระยะยาวที่แท้จริง ! |
เลือกให้ถูก และตัดสินใจเลือกให้เร็วด้วย
|
|
| ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป ! |
พิชัย
อรุณพัลลภ |
Department
of Quality Management |
 |
|