30 วิธีเอาชนะโชคชะตา
 
The Luckiest Man in the World
โดย...บัณฑิต   อึ้งรังษี
 
 
Rule 30-จงเห็นคุณค่าของสิ่งที่มีอยู่แล้ว-ตอนจบ
 
กฏนี้เป็น “ความลับ”  ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ของการเป็น “บุคคลที่โชคดี”

ถ้าคุณเป็นเจ้านายของกฎนี้  ไม่ยากเลยที่คุณจะเป็น “คนที่โชคดีที่สุดในโลก ”  พร้อมหรือยังครับ?  ความลับนั้นคือ  จงเห็นค่าสิ่งที่ตนมี

 

 
กฎแห่งการเห็นค่า หรือ The Law of Gratitude นี้บอกว่า
 

กฎข้อนี้สำคัญมาก  เป็นกฎแห่งความโชคดีที่ถูกละเลยมากที่สุดข้อหนึ่ง  และเป็นกฎที่ถ้าผู้มี “โชคดี”  น้อยกว่าผู้อื่น แต่ปฎิบัติอย่างสม่ำเสมอ และจริงใจ จะประสบโชคดีมากขึ้นอย่างรวดเร็ว

เราควรขอบคุณพระเจ้าหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ได้ ประทานสิ่งที่เรามีอยู่แล้ว  ไม่ว่าของนั้นจะน้อยนิด แค่ไหนเมื่อเปรียบเทียบกับคนอื่น  เพราะไม่ว่าเราจะมีมาก มีดี หรือโชคดีมากแค่ไหน แต่ไม่รู้จักการกตัญญูหรือเห็นค่า  เราก็จะไม่รู้สึกมีความสุข

ทำไมความรู้สึกเห็นค่าของสิ่งที่ได้รับมาแล้วถึงดึงดูดโชคดี?
ผมขอใช้คำอธิบายทางจิตวิทยา

นอกจากความคิดของเราจะ “ดึงดูด”  สิ่งต่างๆ เข้ามาในตัวเราแล้ว ความรู้สึก ของเราก็จะดึงดูดด้วย  ความรู้สึกดีๆ ก็จะดึงดูดสิ่งของหรือสถานการณ์คล้ายๆกันที่คนทั่วไป เรียกว่า “โชคดี”

ปรัชญาข้อนี้เป็นสิ่งที่สอนกันอย่างมากมาย ในหนังสือปรัชญาความสำเร็จ  รวมทั้งศาสนาแทบทุกศาสนา  เป็นกฎข้อสำคัญที่สุดข้อหนึ่งของความโชคดี 

ผมเคยเล่าไว้ในตอน “มีความสุขเดี๋ยวนี้” ของหนังสือ “ต้องเป็นที่หนึ่งให้ได้” ว่ามีดาราฮอลลีวู๊ดมากมายที่มีทั้งเงิน  ชื่อเสียงและอำนาจ  แต่ไม่รู้จักควบคุมการคิดของตัวเอง  มัวแต่ไปโฟกัสหรือเพ่งความสนใจในสิ่งที่ตนเองไม่มี  แทนที่จะ “เห็นคุณค่า” ในสิ่งที่ตนมีอย่างล้นเหลือ  ทำให้เขาต้องถึงขนาดพยายามฆ่าตัวตาย
คุณสามารถเป็นบุคคลที่โชคดีที่สุดในโลก  ในตอนนี้ได้เลย  ถ้าคุณเห็นคุณค่าของทุกๆสิ่งที่คุณมี  แล้วก็มีความสุขกับมันมากๆ  แค่นี้คุณก็ “โชคดี”  กว่าคน 99% ทั่วโลกแล้ว
ทำไมผมถึงกล้าเรียกตนเองว่าเป็น บุคคลที่โชคดีที่สุดในโลก  เพราะผมเห็นคุณค่าทุกอย่างที่ผมมี ไม่ว่าจะเป็นครอบครัวที่น่ารัก เพื่อนๆที่ดี  เพื่อนร่วมงานที่น่าทำงานด้วย และคุณพ่อคุณแม่ผู้มีพระคุณ แน่นอน มีคนรวยกว่าผม ประสบความสำเร็จมากกว่า หล่อกว่า (เรื่องนี้ไม่ยาก) สูงกว่า(เรื่องนี้ยิ่งไม่ยาก) บ้านใหญ่กว่า  รถสวยกว่า แต่ผมเห็นค่าสิ่งที่ผมมีทุกอย่าง

ความที่ว่าใครโชคดีกว่าใคร  จริงๆ แล้ววัดกันไม่ได้  ตัวเราเองเป็นคนวัดว่าเราโชคดีแค่ไหน  โดยการเห็นคุณค่าของสิ่งที่เรามี

คุณเองก็เป็นคนที่ “โชคดีที่สุดในโลก”  ได้ ถ้าคุณเริ่มเห็นค่าที่คุณมีอยู่!

 
...หรือพูดอีกอย่างหนึ่งว่า "ความโชคดี" ต้องเริ่มจากทัศนคติเชิงบวกในใจของเราก่อน เมื่อพอใจสิ่งที่ตนเป็น สิ่งที่ตนมี ก็จะมี "สมาธิ" ในการ "พัฒนา" ตนเอง อย่างมี "ประสิทธิภาพ " ต่อไป!
 
 
 
พิชัย  อรุณพัลลภ
Department of Quality Management